Rodzaje standardów IEEE 802.11 i ich ewolucja

Sieci bezprzewodowe zrewolucjonizowały sposób łączenia się z Internetem, eliminując ograniczenia związane z kablami i zapewniając mobilność. W tym kontekście standardem IEEE 802.11 Stał się podstawowym filarem sieci Wi-Fi i wraz z nią ewoluowały jego liczne wersje. El Tiempo do zaoferowania wyższe prędkości, lepsze bezpieczeństwo i a bardziej wydajna łączność.

W tym artykule szczegółowo omówimy różne typy standardów IEEE 802.11, ich cechy, ulepszenia i sposób, w jaki ewoluowały od czasu ich pierwszej wersji w 1997 do najnowszych technologii takich jak Wi-Fi 6 y Wi-Fi 7.

Czym jest IEEE 802.11?

IEEE 802.11 to zestaw standardów dla bezprzewodowych sieci lokalnych (WLAN) opracowany przez Instytut Inżynierów Elektryków i Elektroników (IEEE). Jego głównym celem jest określenie sposobu, w jaki urządzenia mogą komunikować się bezprzewodowo za pomocą określone częstotliwości radiowe.

Pierwotnie pierwsza wersja standardu IEEE 802.11 dopuszczała bardzo niskie prędkości transmisji 1 do 2 Mb/s. Jednak z czasem nowe wersje znacznie ulepszyły wydajnośćThe bezpieczeństwo i stabilność połączeń bezprzewodowych.

Jeśli chcesz rozwiązać problemy z połączeniem sieciowym, możesz zapoznać się z artykułami na temat Rozwiązania Wi-Fi.

Główne standardy IEEE 802.11 i ich cechy

IEEE 802.11 (1997)

Była to pierwsza oficjalna wersja standardu, opublikowana w 1997 roku. Jej maksymalna prędkość wynosiła 2 Mbps i użyłem pasma 2.4 GHz. Choć w tamtym czasie było to rozwiązanie rewolucyjne, szybko stało się przestarzałe ze względu na ograniczenia prędkości y bezpieczeństwo.

IEEE 802.11a (1999)

Opublikowany w 1999 r. standard IEEE 802.11a wprowadził znaczące udoskonalenia wydajności. Działał w gangu 5 GHzza pomocą OFDM (ortogonalne multipleksowanie z podziałem częstotliwości) oferować prędkości do 54 Mbps. Podczas działania w 5 GHz, miał mniej zakłóceń, ale jego osiągnąć był bardziej ograniczony niż wersje, które działały w 2.4 GHz.

IEEE 802.11b (1999)

Standard IEEE 802.11b opublikowano również w 1999 roku, ale w przeciwieństwie do standardu 802.11a działał on w paśmie XNUMXb. 2.4 GHz. Zastosował metodę modulacji DSSS (Direct Sequence Spread Spectrum) i oferował maksymalną prędkość 11 Mbps. Został on powszechnie przyjęty ze względu na swoje tani y zgodność z istniejącym sprzętem bezprzewodowym.

IEEE 802.11g (2003)

Standard ten, opublikowany w 2003 roku, łączy w sobie najlepsze cechy standardów 802.11a i 802.11b. Działał w gangu 2.4 GHz, ale używany OFDM osiągnąć prędkość do 54 Mbps, utrzymywanie zgodność z urządzeniami 802.11b.

Aby dowiedzieć się, jak połączyć się z siecią Wi-Fi w różnych środowiskach, zapoznaj się z przewodnikiem Połączenie Wi-Fi na terenie uniwersytetu.

IEEE 802.11n (2009) – Wi-Fi 4

IEEE 802.11n, znany również jako Wi-Fi 4, był wielką ewolucją w świecie łączności bezprzewodowej. Wprowadzono technologię MIMO (wielokrotne wejście, wiele wyjść), co pozwoliło na zastosowanie wielu anten w celu poprawy transmisji danych. Działał w gangach 2.4 GHz i 5 GHz, z teoretycznymi prędkościami do 600 Mbps.

Kolejnym kluczowym ulepszeniem było rozszerzenie przepustowości kanału 20 MHz a 40 MHz, umożliwiając większą wydajność w transmisji danych i redukcji zakłócenia.

IEEE 802.11ac (2013) – Wi-Fi 5

Standard IEEE 802.11ac lub Wi-Fi 5, była jedną z największych udoskonaleń pod względem wydajności. Działał wyłącznie na paśmie 5 GHz, wykorzystując kanały do 160 MHz i system MU-MIMO aby umożliwić jednoczesne przesyłanie strumieniowe do wielu urządzeń. Jego teoretyczne prędkości sięgały 6.9 Gbps.

Jeśli odczuwasz spowolnienie w swoim Smart TV, warto odwiedzić Rozwiązania zwiększające prędkość telewizorów Smart TV.

IEEE 802.11ax (2019) – Wi-Fi 6

Wi-Fi 6, oparte na standardzie IEEE 802.11ax, wprowadziło znaczące udoskonalenia w zakresie wydajności i przepustowości. Działał w obu zespołach (2.4 GHz i 5 GHz) i oferował prędkości do 10 Gbps. Wdrożyła takie technologie jak: OFDMA y Kolorowanki BSS w celu zmniejszenia zakłóceń i poprawy wydajności w sieciach z wieloma podłączonymi urządzeniami.

IEEE 802.11be (2024) – Wi-Fi 7

Wi-Fi 7, oparte na standardzie IEEE 802.11be, jest zaprojektowane tak, aby zapewniać prędkość do 46 Gbps Poprzez użycie Kanały 320 MHz i technologia MLO (operacja wielołączowa). Działa na 2.4 GHz, 5 GHz i 6 GHz, co dodatkowo zmniejsza zakłócenia i poprawia się opóźnienie.

W dziedzinie technologii 5G więcej o antenach można dowiedzieć się na stronie przezroczyste anteny 5G.

Częstotliwości i kanały w IEEE 802.11

Różne wersje standardu IEEE 802.11 działały na różnych częstotliwościach:

• 2.4 GHz: Większy zasięg, ale więcej zakłóceń.
• 5 GHz: Mniej zakłóceń i większe prędkości.
• 6 GHz: Większa przepustowość i mniejsze przeciążenie.

Bezpieczeństwo w standardzie IEEE 802.11

Od czasu wprowadzenia pierwszych standardów bezpieczeństwo sieci Wi-Fi stopniowo ulegało poprawie. Oto niektóre wdrożone technologie:

• WEP (Wired Equivalent Privacy): Pierwszy wybór ze względów bezpieczeństwa, ale łatwo podatny na ataki.
• WPA (chroniony dostęp do Wi-Fi): Wprowadzono ulepszenia w szyfrowaniu i uwierzytelnianiu.
• WPA2: Oparty na AES, uważany od lat za bezpieczny.
• WPA3: Zwiększona ochrona przed nowoczesnymi atakami, takimi jak KRACK.

Rozwój standardu IEEE 802.11 pozwolił technologii Wi-Fi przekształcić się z nowszej technologii w podstawę globalnej komunikacji bezprzewodowej. Od pierwszych wersji z niskimi prędkościami do najnowszych wersji oferujących ultraszybkie połączenia y bezpieczne, każdy postęp miał kluczowe znaczenie dla sposobu, w jaki uzyskujemy dostęp do informacji w życiu codziennym.

Podobne artykuł:

Jak usunąć wirusa informacji o woluminie systemowym

Isaac

Pisarz z pasją zajmujący się światem bajtów i technologii w ogóle. Uwielbiam dzielić się swoją wiedzą poprzez pisanie i właśnie to będę robić na tym blogu, pokazywać Ci wszystkie najciekawsze rzeczy o gadżetach, oprogramowaniu, sprzęcie, trendach technologicznych i nie tylko. Moim celem jest pomóc Ci poruszać się po cyfrowym świecie w prosty i zabawny sposób.